Zoals verwacht heeft Donald Trump de Amerikaanse verkiezingen gewonnen, in hedendaagse termen een landslide in het Electoraal College, alsook de zgn. “popular vote” (wat voor een Republikein geleden is van 2004 toen G.W. Bush won van John Kerrey.
Waarom zoals verwacht? Omdat als de meeste mensen vinden dat het economisch slecht gaat en dat het land de verkeerde richting opgaat, dan kiest men altijd voor verandering. Altijd en overal. Neem 1945 in Groot-Brittannië: Winston Churchill was net één van de grote winnaars van de Tweede Wereldoorlog, toch verloor hij de verkiezingen in een landslide tegen Labour. Het ging immers niet goed met de economie en dan kiest de bevolking altijd en overal voor verandering. Churchill of geen Churchill.
Toch was er enige twijfel. Het gaat immers om Donald Trump en de haat tegenover de man is bijzonder groot. Bovendien was het afwachten in welke mate Harris, ook al was ze vice-president onder Biden, zich desondanks, uiteraard met de steun van de media, zich kon presenteren als een kandidaat die verandering zou brengen. Daar is ze niet in geslaagd. Dus met deze inleidende bedenkingen in gedachten kunnen we beginnen.
Winnaar: Donald Trump. Dit spreekt vanzelf. Niet alleen is hij erin geslaagd alle “swing states” binnen te rijven, in vergelijking met 2016 doet hij daar ook nog Nevada (toch een redelijk sterk Democratische staat) bij. Maar daarnaast wint hij ook nog eens de “popular vote”. Dat geeft hem echt een mandaat. De Republikeinen hebben bovendien de Senaat naar hun hand gezet, en behouden wellicht ook het Huis van Afgevaardigden, al is dat momenteel niet helemaal zeker. Dus in principe zijn alle “machten” in handen van dezelfde partij.
In sommige staten is zijn overwinning ronduit indrukwekkend. We noemen er vier: Florida, Ohio, Iowa, en Texas. In al die staten wint Trump met meer dan 10 punten. Dat is heel bijzonder aangezien Florida, Ohio, en Iowa nog niet zo lang geleden “swing states” waren. En Texas was op weg om een “swing state” te worden.
Daarnaast zijn er een aantal diepblauwe staten die in belangrijke mate naar rechts zijn opgeschoven. We noemen er opnieuw vier: New Jersey, New Hampshire, Virginia, en zelfs Illinois, de staat waar Obama vandaan komt. In New Jersey komt Trump op vijf procentpunten van Harris, een verschuiving van 11 punten! In New Hampshire, Virginia, en Ilinois (een diepblauwe staat) halveert Trump zijn achterstand.
Ook in New York en zelfs California doet Trump het relatief gezien uitstekend (terwijl Harris uit California afkomstig is!). Als gevolg hiervan zijn er nu sinds mensheugenis meer dieprode staten (> 10 punten verschil) dan diepblauwe.
Verliezer: Kamala Harris. Harris was een ronduit slechte kandidaat. Ze kon geen afstand nemen van Biden, haar tv-optredens waren grotendeels een ramp, ze liet podcasters zoals Theo Von en Joe Rogan links liggen omdat ze te bevreesd was dat ze dan zou afgaan als een gieter. Ze kon aan de bevolking nooit duidelijk maken waar ze werkelijk voor stond, en gaf nooit antwoorden op vragen (zoals tijdens haar meest “gedurfde” interview, dat met Bret Baier op Fox News.)
Neutraal: de GOP. De Republikeinen zijn er in geslaagd om de Senaat te heroveren en om het Huis (wellicht) te behouden. Maar het was geen rode golf. Als ze de meerderheid in het Huis halen zal die nauwelijks groter zijn dan nu. En met uitzondering van Rick Scott in Florida (die zelfs iets beter scoorde dan Trump) deden de Senaatskandidaten in hun staat het heel wat minder dan hun presidentskandidaat. In vergelijking met Trump was de prestaties van de Republikeinse Partij over het algemeen dus “underwhelming”. Als de Republikeinen de trend die door Trump in gang heeft gestoken, willen bestendigen, zullen ze toch uit een ander vaatje moeten tappen.
Verliezer: de traditionele media. Met uitzondering van Fox News, stonden de MSM in blok achter Harris, en lieten ze de kans niet liggen om ronduit leugens over Trump te vertellen. Met als meest frappante voorbeeld dat Trump doodsbedreigingen ten aanzien van Lyz Cheney zou hebben geuit. Maar één beeld is belangrijker dan talloze woorden:
Voor de mensen die liever woorden willen, hier is libertariër Dave Smith die terecht de media aan het kruis nagelt, toevallig bij Joe Rogan (zie onder):
Hoe groot hun verlies werkelijk is, kan in dit artikel worden gelezen.
Winnaar: Elon Musk. De eigenaar van X schaarde zich openlijk achter Donald Trump, alhoewel hij vroeger Democraat was. Musk zal nu waarschijnlijk een heel belangrijke rol gaan spelen in de Trump-administratie in de rol die door hem was gewild, misschien zelfs met de hulp van Ron Paul! Het ziet er zelfs naar uit dat Trump heel ver wil gaan om zijn beschermengel te helpen tegen censuur van de Europese Commissie. Anderzijds als Harris had gewonnen, had Elon Musk waarschijnlijk de Verenigde Staten mogen verlaten om uit de gevangenis te blijven. Gegokt, en gewonnen!
Winnaar: sociale media. Trump heeft de sociale media optimaal gebruikt in zijn voordeel. Zijn interview met Joe Rogan heeft intussen 47 miljoen views op de teller ondanks pogingen tot censuur van Youtube, die uiteindelijk wegens protest van de kijkers heeft gefaald. Tegen al dit geweld waren de MSM niet opgewassen. Ze dreigen compleet irrelevant te worden.
Winnaar: JD Vance. Vance werd enkele maanden nog afgeschilderd als “weird” maar intussen komt hij voor veel mensen over als een intelligent iemand met veel inhoud. Hij bleek ook een uitstekend debater en is er in geslaagd zijn “weird-label” te transfereren naar zijn tegenhanger Tim Walz.
Verliezer: Tim Walz. Hier moeten verder geen woorden aan vuilgemaakt worden.
Verliezer: de Never Trumpers. De Never Trumpers, meestal Republikeinse neoconservatieven, die nu de kant van de Democratische partij hebben gekozen, met als bekendste voorbeeld Liz Cheney, maar ook neoconservatieve oorlogsstoker Bill Kristol, hebben dinsdag een smadelijke nederlaag geleden. Veel meer moet hierover niet gezegd worden. Good riddance!
Verliezer: Allen Lightman. Allen Lightman was de helderziende professor die de laatste tien verkiezingen correct had voorspeld. Op basis van zijn 13 sleutels had hij voorspelt dat Harris ging winnen. Tot op de dag van de verkiezingen bleef hij bij zijn voorspelling, ondanks het feit dat sommigen, zoals de gekende peiler Nate Silver, hem erop hadden gewezen dat hij zijn eigen sleutels verkeerde interpreteerde, en dat bij een correcte interpretatie van slechts enkele ervan Trump zou winnen. Het blijft tot op vandaag een mysterie waarom de professor bereid was zijn zorgvuldig opgebouwde reputatie ten grabbel te gooien.
Verliezer: Ann Selzer. Ann Selzer was volgens de media één van de beste pollsters in de Verenigde Staten. Twee dagen voor de verkiezingen voorspelde haar poll dat Harris met 3% zou winnen in Iowa. Harris verloor met 13 punten.
Superverliezer: Taylor Swift. En Jennifer Lopez. En Oprah Winfrey. En Arnold Schitzel. En Beyonce. En Harrison Ford. Maar we kunnen Swift als symbool gebruik en haar als superverliezer beschouwen door deze enkele statistiek: er is een 10 procentpunt verschuiving onder jonge vrouwen ten voordele van Trump. Eat this, Taylor!
Neutraal: de peilers. Ja, neutraal. Veel peilers zaten er naast (en geen klein beetje), maar er waren ook peilers die zelfs hadden voorspelt dat Trump de popular vote zou winnen. Het is dus geen éénduidig beeld. Peilers die het goed deden waren Rasmussen, Atlas Intel, en Trafalgar. Bijzonder vermelding ook voor OnPointPolitics die er op knappe wijze heel dicht bijzat.
Neutraal: Robert Kennedy Jr, Tulsi Gabbard. Ja, beiden hebben bijgedragen aan de overwinning van Trump, zeker eerstgenoemde, en in die zin zijn ze dus winnaars, maar het valt nog af te wachten of ze dit kunnen verzilveren door een belangrijke rol te verwerven in de volgende Trump-administratie.
Winnaar: Joe Biden. Last but not least, de man die op weinig ceremoniële wijze door de Democratische partij via een heuse coup opzij werd gezet ten voordele van Harris, lacht nu in zijn vuistje (en op televisie).